Abide: Anıt, önemli ve değerli yapıt.
Açılay: Çiçek gibi açıl, Ay gibi güzel ol.
Ada: Denizin ortasındaki kara parçası.
Adalet: Doğruluk, zulmetmeme, haksızları terbiye.
Adel: Soyluluk, asillik, asilzadelik, yüksek mertebeli.
Aden: Cennet bahçesi.
Afet: İnsanların önleyemediği büyük felaket.
Afife: Temiz, namuslu, iffetli.
Afitab: Güneş ışığı.
Afra: Ayak değmemiş toprak
Ahsen: Çok güzel, olağanüstü güzel.
Ahu: Güzel kadın.
Ajlan: Hızlı, çabuk, telaşlı.
Ala: Ela karışık renkli, Alaca renkli.
Alanur: Alacalı ışık, ala ışık.
Alara: Güzel gözlü kadın.
Alım: Gözü gönlü çeken nitelik, çekicilik, gönül çelen güzellik, albeni.
Aliye: Yüce, yüksek
Alin: Yükselen Işık, parlayan ve parıldayan.
Almila: İşbaranın güzel kızı
Almina: Al elma
Almira: Cennette düşen son yağmur damlası.
Altın: Değerli bir metal.
Alya: Yüksek yer, yükseklik, gök.
Alya duru: Gök, sema.
Arınç: Barış, erinç, huzur.
Armağan: Birine sevindirmek için karşılıksız olarak verilen şey.
Arya: Operada sanatçının orkestra eşliğinde söylediği uzun şarkı.
Arzu: İstek, özlem eğilim.
Asel: Bal ırmağı.
Asena: Dişi kurt, güzel kız.
Asiye: Acılı kadın.
Aslı: Temelli, köklü.
Aslıhan: Kerem’in sevgilisi Aslı’nın bir başka adı.
Abay: Beceri,sezgi, anlayış, dikkat.
Abbas: Çatık kaşlı kimse.
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan.
Abdül Batın: Gözle algılanamayan, zaman ve mekâna nisbet edilemeyip her bakımdan tek ve yegâne ol.
Abidin: Dua eden, duacı.
Acar: Güçlü, gürbüz, dinç, iriyarı, yiğit, atılgan, gözüpek.
Acun: Dünya, varlık.
Ada: Dört tarafı sularla çevrili kara parçası.
Adem: Allah’ın yarattığı ilk insan, adam.
Adnan: Cennette ölümsüzlüğe kavuşan kimse.
Adniye: Salih, Cennetlik.
Afşın: Zırh , silah.
Afşin: Savaşlarda askerlerin kullandığı giysi.
Ahdar: yeşil,islam.
Ahir: Sonsuz olan.
Ahmet: Övülmeye layık, övülmüş.
Akif: Akıllı, yaptıklarının farkında olan.
Asu: Azgın ve huysuz at.
Asuman: Gök, gökkubbe, sema.
Asya: Yeryüzünün anakaralarından (kıta) birinin adı.
Aşkım: Sevdiğim, sevgilim.
Aşkın: Aşmış, ileri, üstün.
Atiye: Bağış, verme, iyilik.
Aybel: Ay gibi dikkat çeken, Ay’a benzeyen güzelliğiyle farkedilen.
Aybike: Ay gibi güzel ve el değmemiş kadın.
Aybüke: Eski Türk kadın isimlerinden.
Aycan: İçi aydınlık.
Ayça: Ayın ilk günlerde aldığı biçim, hilal.
Ayçiçek: Günçiçek.
Ayçin: Ayçın, ay gibi.
Aydilek: Parlak, aydınlık dilek, iyi dilek güzel dilek.
Ayevi: Ay çevresinde oluşan ışık çemberi.
Ayfer: Ayışığı.
Aygen: Gönül arkadaşı.
Aygönül: Ay gibi güzel ve sevgi dolu.
Aygül: Ay gibi güzel ve parlak renkli.
Ayışığı: Mehtap adının türkçesi, ay ışığı.
Ayla: Ay’ın ve kimi yıldızların çevresindeki görülen ışık çemberi.
Aylan: Açık alan.
Aylin: Ayın çevresinde görülen ışıklı daire.
Aynur: Ay gibi ışıklı, pırıl pırıl.
Ayperi: Ay ve peri gibi, çok güzel.
Aysel: Ay gibi parlak ve güzel.
Aysevil: Ay gibi güzel ve sevilen.
Aysu: Ay gibi parlak, berrak su.
Aysuda: Suda ışıkları yansıyan Ay.
Aysun: Ay’ı sun.
Ayşan: Şanı ay gibi parlak olan, görkemli, parlak.
Ayşe: Rahat ve huzur içinde yaşayan.
Ayşegül: Güleç, güler yüzlü.
Ayşen: Ay gibi neşeli, parlak ve aydınlık.
Ayşenur: Nur gibi parlak, pırıl pırıl, Ay gibi güzel.
Aytek: Gökteki ay gibi biricik, eşsiz.
Ayten: Ay gibi beyaz tenli.
Aytül: Ay’ın tüllü Ay ile tül, Ay tülü.
Azimet: Takva yolunu seçen.
Azize: Onur sahibi yüce, ermiş.
Azra: Bakire, el değmemiş.
Alas: Ateş tanrısı.
Alaz: Yanan şeylerin ya da gazların türlü biçimde uzanan ışıklı dili
Alemdar: Bayrak taşıyan, bayraktar.
Ali: Şanlı kimse.
Alihan: Yüce, ulu hükümdar.
Alper: Eski Türklerde kahraman, yiğit, cesur, bahadır, pehlivan.
Altan: Kızıl şafak.
Andaç: Bir kimseyi hatırlamak için saklanan şey.
Aras: Sahip çıkılan buluntu, Doğu Anadolu’da bir ırmağın adı.
Araz: İşâret, alâmet, esenlik mutlulu
Arda: Bir nehrin adı.
Aren: Kum tanesi, ağaç cinsi
Armin: Özgürlük, barış Yanlısı Olan.
Asel: Bal ırmağı.
Aslan: Ormanların kralı.
Asil: 1. Sağlam. 2. İyice kökleşmiş, yüksek duygularla hareket eden. 3. Soyu, sopu belli.
Ata: 1. Baba. 2. Soyun geçmişte yaşamış ferdi.
Ataberk: Selçuklu devletinde şehzadelerin terbiyesiyle vazifeli şahıs. Lala.
Ateş: Yanıcı maddelerin yanmasıyla ısı ve ışığın ortaya çıkması.
Atillà: Hun İmparatoru.
Atlas: 1.Üstü ipek, altı pamuk kumaş, diba 2. Bir okyanusun adı.
Ayaz: Kuru soğuk.
Ayhan: Oğuz inanışına göre gök tanrılarından biri; Oğuz Han’ın oğlu.
Aysal: Ay’la ilgili, Ay özelliği taşıyan.
Aysima: Çehresi, yüzü Ay gibi parlak, nurlu, ışıklı, kutlu, uğurlu olan.
Aytek: Gökteki ay gibi biricik, eşsiz.
Son yorumlar